اولین عکس تمام قد کوچولوی ما

سلام
امروز هم وقت ویزیت داشتم و دوباره با هزار و یک استرس راهی مطب دکتر شدم. اصلاً انگار تازگیها نگرانی شده جزء لاینفک زندگی من.

امروز با سونوگرافی مشخص شد که 10 هفته و 5 روز از سن بارداری میگذره و تازه یه عکس تمام قد از بچه برای نشون دادن به بابائیش گرفتم. قد بچه ام 4.5 سانتی متره.
موقعی که از مطب اومدم بیرون،نشستم پیش بابائیش تا براش توضیح بدم که دکتر چی گفت و چی نگفت. همین که ماشین راه افتاد گفتم باید رونما بدی تا اولین عکس بی بی رو بهت نشون بدم. اون هم با ذوق زیادی زد رو ترمز گفت تورو خدا بده ببینم! توروخدا
اصلاً اون لحظه قابل توصیف نیست که با چه شوقی عینک آفتابیش رو برداشت تا برای اولین بار بچشو ببینه.

تازگی ها دوتامون تو خلوتمون در سکوت خاصی زندگی میگذرونیم. هر از چند گاهی نگاهمون به هم گره میخوره و لبخندی پر از عشق به هم تحویل میدیم ولی انگار هر کدوم میدونه که اون لحظه نفر مقابل هم مثل خودش داره به بچه فکر میکنه.

هر کدوم از اعضای خانواده به یک شکل انتظارش رو بروز میده.
پدرم با خرید میوه ها و خوراکی های مورد علاقه ام. و اینکه همش بهم میگه هم مژه های تو بلنده و هم مژه های همسرت، پس باید این فسقلی تا پیشونی مژه داشته باشه وگرنه قبول نیست.

مادرم وقتی خوابم میاد بالای سرم تا نکنه یک موقع به روی شکم خوابیده باشم. اینو چند باری که اتفاقی از خواب بیدار شدم فهمیدم. و همچنین شروع کرده به خرید سیسمونی.

مادر همسرم هم برام ویارونه درست میکنه. و خواهر همسرم هم هر موقع طرز پخت یک خوراکی رو میپرسم، دست به کار میشه و خودش برام اونو درست میکنه. تازه هر کی راجع به خوراکی جلوی من حرفی بزنه حسابی دعواش میکنه و میگه شماها نمیدونید جلو خانم باردار نباید اسم این چیزا رو آورد! خلاصه که همه در تکاپو و انتظار برای ورود این تازه وارد خوشگلن.
این هم عکسش