پسر خوشگل، پسر خوش خلق

سلام

خوبی پسرم؟

مامان جان، یک هفته مونده تا دومین زادروزت. پیشاپیش مبارکه

عزیزم از وقتی میری مهدکودک همش مریضی. متاسفانه انواع و اقسام بیماریها رو گرفتی. با دکترت که صحبت کردم میگفت که مهد کودک سال اولش همینه، بچه در فصل های مختلف سال اول ورود به مهد کودک، تمام مریضی های اون فصل رو میگیره. و میگفت که اگه الان مریض نشی، وقتی میری مدرسه شروع مریضیهات میشه. دکتر روانشناس مهد کودک هم میگفتن که بچه رو در هر سنی بذاری مهد کودک مثلا 1 سالگی، یکسال طول میکشه که بچه خودشو تطبیق بده. یا اگه تو سه سالگی بذاری سه سال طول میکشه تا با شرایط دوری از خونه و بیماریهای مهد کنار بیاد.

مامان جون خیلی با نمکی هزار ماشالله.

دامنه لغاتت زیاد وسیع نیست. بیشتر با اشاره حرف میزنی تا کلمه.

اما همون چند تا لغات کلی کارت رو راه میندازی و منظورتو میرسونی.

اَده = بده

مامان جون

آبایی جون، آبایی دون، آبجوووو = بابا جون

فیشششش = جیش

ویژژژژژژ= جاروبرقی

شش (نوک زبونی) = سشوار

اُدوووو= اتو

هیر، ایررر = شیر

هَم= غذا

میبینی مامان جان، بیشتر لغاتی که بلدی در مورد لوازم برقی خونه س. بیشتر دوست داری با لوازم برقی بازی کنی.

دیشب برای اولین بار بردیمت آرایشگاه (البته برای آقایون باید گفت پیرایشگاه مامان جان) تا حسابی موهاتو خوشگل کنه. قبل از این موهاتو همیشه مامان بزرگ کوتاه میکرد. اما چون فردا وقت آتلیه داریم برای تولد دو سالگیت صلاح دیدیم که یه استایلی به موهات بدیم. اما مامان جان چنان قشقرقی به پا کردی تو آرایشگاه که نگو و نپرس. پفک به دست چنان اشکی میریختی که نفست داشت میگرفت. بابایی رو بغل کرده بودی و چسبیدی بهش. تازه اونجا صندلی هاش همه ماشینی بود اما  ترس بار اول باعث شد ازش لذت نبری. اما وقتی کارت تموم شد اومدی پایین با ماشینها بازی کردی.

راستی مامانی یه عکس دیگه هم میذارم که کودکی های بابا که شباهت عجیبی به هم دارید. بالای تصویر، عکس شماست. پایین تصویر، عکس بابایی مسعود.

دوستت دارم زیباترینم

من وجودت رو شکر میکنم هر روز